Wszawica to choroba pasożytnicza, dotycząca owłosionej skóry głowy
Wszawica to choroba
pasożytnicza, dotycząca owłosionej skóry głowy (wywołanej przez wesz, która
żywi się krwią człowieka. Wesz to mały pasożyt, wielkości 2-3 mm. Samica wszy składa
jaja, z których wykluwają larwy zwane gnidami - mają one kolor białobrązowy, są
wielkości główki szpilki, mocno przylegają do skóry głowy i włosa.
Zakażenie człowieka od
człowieka następuje przez bezpośredni kontakt (wesz nie umie skakać, tylko pełza)
i jest „najpopularniejsza” wśród dzieci i młodzieży ze względu na typowe dla
tego wieku zachowania (przytulanie się w czasie zabawy, pożyczanie szczotek do
włosów, leżakowanie w przedszkolach).
Wbrew ogólnym opiniom
wszawica to nie choroba brudu i ubóstwa, choć w środowiskach zaniedbanych jest
znacznie częściej spotykana. Ze względu na łatwość zakażenia w populacji
dziecięcej dotyczyć może każdego dziecka, a jednocześnie jest „tematem
wstydliwym”. Dlatego tak istotną sprawą jest świadomość rodziców, nauczycieli oraz samych dzieci jak należy wystrzegać się
zarażenia wszawicą i jak postępować, gdy już ją stwierdzimy. Rodzice powinni wiedzieć, że kontrola
włosów dzieci, zwłaszcza uczęszczających do przedszkola powinna być nawykiem.
Należy najlepiej robić to co kilka dni, nie rzadziej niż 1 raz w tygodniu.
Nie powinno się używać w domu wspólnych przedmiotów użytku osobistego -
ręczniki, szczotki do włosów, grzebienie, czapki. Unikanie bezpośredniego
kontaktu głowy dzieci jest niemożliwe w zbiorowisku przedszkolnym, ale należy uczyć dzieci, aby
nie pożyczały do „przymiarki” czapek, szalików innym kolegom, zwłaszcza jeśli
wiemy, że w przedszkolu są
przypadki wszawicy.